Na podstawie zdobytej wiedzy na temat subwencji oświatowej wprowadziłem swego czasu pojęcie bardzo przydatnego i praktycznego wskaźnika dobroci subwencji oświatowej. Wskaźnik ten został określony jako stosunek standardu finansowego do średniego wynagrodzenia przeciętnego nauczyciela w kraju (oświaty publicznej - subwencjonowanej) wyznaczonego na podstawie średnich wynagrodzeń, o których mowa w art. 30 ust. 3 ustawy KN oraz współczynników struktury kadry nauczycielskiej w kraju wg stopni awansu zawodowego pomniejszony o 1. Po raz pierwszy w publicznych opracowaniach Instytutu Analiz Regionalnych został on użyty w Szacowany standard finansowy w 2009 r. Wcześniej ten wskaźnik systematycznie od wielu lat był (i nadal jest) omawiany na prowadzonych przez Instytut Analiz Regionalnych szkoleniach na temat subwencji oświatowej.
Stawiam tezę:
Dla potrzeby spełnienia zapisów art. 28 ust. 1 ustawy o dochodach jst wskaźnik dobroci subwencji oświatowej z roku na rok nie może spaść!
Autor tego tekstu czekał cierpliwie na sytuację, w której nastąpi spadek z roku na rok wskaźnika dobroci subwencji oświatowej! Wydarzyło się to po raz pierwszy od 2005 r. w 2011 r.
Wartości wskaźnika dobroci subwencji oświatowej oraz jego zmiany względem roku poprzedniego za ostatnie lata przedstawia wykres w odnośniku >>
wykres.
Ze względu na brak czasu w chwili obecnej na szczegółowe omówienie problemu, wrócę do tego tematu za kilka tygodni (w części II opracowania a być może w II i nawet III części) uzasadniając szczegółowo podejrzenie o złamanie zapisów art. 28 ust. 1 ustawy o dochodach jst przez ustawę budżetową na rok 2011.
Szacunkowe zaniżenie kwoty części oświatowej subwencji ogólnej (w skali kraju) wynosi około 129 mln zł i stanowi około 0.35 % zapisanej w ustawie budżetowej kwoty subwencji oświatowej.
