Dnia 28 listopada 2017 r.

Szanowna Pani Minister,

     Jesienią roku ubiegłego publicznie zarzuciłem Ministerstwu i to po raz kolejny, że przy podziale subwencji oświatowej dzieli przez ZERO – tym razem problem dotyczył dzielenia przez zerową wartość wielkości L_i. Dzięki temu zarzutowi/działaniu, Ministerstwo dostrzegło problem i zmieniło definicję wielkości L_i w rozporządzeniu w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na rok 2017. Nowa, bo zmieniona – na rok 2017, definicja tego pojęcia jest jednak nonsensowna/absurdalna.

     W trosce o to, aby Ministerstwo nie powieliło tego nonsensu w rozporządzeniu na 2018 rok, dnia 18 października 2017 roku przedstawiłem Pani stosowną petycję (sygn. BS.w.52.2017). Dnia 10 listopada 2017 roku, w systemie Rządowego Centrum Legislacji zarejestrowany został projekt rozporządzenia w sprawie sposobu podziału subwencji oświatowej na rok 2018. W projekcie tym widać uwzględnienie ww. petycji, ale tylko w niewielkim jej zakresie.

     Definicja pojęcia L_i w rozporządzeniu na rok 2017 przypomina - poprzez analogię, taką oto definicję wielkości L_o: „L_o - określa łączną liczbę jabłek i śliwek w koszu; w przypadku, gdy liczba jabłek w koszu jest równa zero przyjmuje się L_o = 1”. Z treści takiej definicji wynika, że jeżeli liczba jabłek w koszu wynosi zero, to niezależnie od tego, ile jest śliwek w koszu, liczba śliwek w koszu wynosi jeden.

     Po petycji BS.w.52.2017, Ministerstwo zaproponowało w rozporządzeniu na 2018 rok nowa definicję wielkości L_i, która przypomina – znów poprzez analogię, taką oto definicję wielkości L_o: „L_o - określa łączną liczbę jabłek i śliwek w koszu; w przypadku, gdy łączna liczba jabłek i śliwek w koszu wynosi zero przyjmuje się L_o = 1”. Z treści takiej definicji wynika, że jeżeli w koszu nie ma ani jednego jabłka i ani jednej śliwki, to w koszu jest jedno jabłko albo jedna śliwka. Inne analogie mogą prowadzić do „dekretowania” norm prawnych w rozporządzeniach lub innych aktach prawa państwowego np., że: jeżeli 2+2=4, to przyjmuje się, że 2+2=5, jeżeli obywatel jest głodny, to przyjmuje się, że jest syty; jeżeli obywatel ma puste kieszenie, to przyjmuje się, że ma je pełne; jeżeli obywatel jest niewinny, to przyjmuje się, że jest winny.

     Część właściwa petycji:

Oświadczenie: wyrażam zgodę na upublicznienie mojego imienia i nazwiska.

Z poważaniem,
/-/
dr Bogdan Stępień